สมเด็จพระอริยวงศาคตญาณ สมเด็จพระสังฆราช สกลมหาสังฆปรินายก ประทานคติธรรม เนื่องในวันกำนันผู้ใหญ่บ้าน ประจำปีพุทธศักราช 2568 ความว่า
สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ทรงพระมหากรุณาตักเตือนใจให้พุทธบริษัทตระหนักในพัฒนาความฉลาดสามารถที่จะรู้จักบุคคลโดยสอดส่อง รู้เท่าทันความแตกต่างแห่งบุคคลว่า มีอัธยาศัย มีความสามารถ มีคุณธรรมมากน้อยเพียงใดและอย่างไร ผู้ใดยิ่งหรือหย่อนอย่างไรและรู้ที่จะปฏิบัติต่อบุคคลนั้นๆ ด้วยดี ว่าควรจะคบหรือไม่ ควรจะใช้ ควรจะตำหนิ หรือควรยกย่องและพัฒนาด้วยกระบวนการอย่างไรให้นำมาซึ่งความรุ่งเรืองทั้งในชีวิตส่วนตน ทั้งในสัมฤทธิ์ผลของการงาน บังเกิดประโยชน์ทั้งสองสถานอันพึงปรารถนาขึ้นได้โดยพร้อมเพรียงกัน
กำนันผู้ใหญ่บ้าน มีหน้าที่โดยตรงในการประกอบกรณียกิจเพื่อบำบัดทุกข์ บำรุงสุขของชนหมู่มาก จึงจำเป็นต้องมีวิจารณญาณรู้เว้นการอันควรเว้น และรู้ปฏิบัติในการอันควรปฏิบัติ รู้ข่มปราบคนที่ควรข่มปราบ รู้ยกย่องสนับสนุนคนที่ควรยกย่องสนับสนุน โดยยุติธรรมตามควรแก่กรณี มีความฉลาดรู้ในบุคคลทุกระดับทุกประชุมชน เพื่อยังผลให้ราชการเพื่อประโยชน์ของท้องที่และสังคมประเทศชาติ บรรลุเป้าหมายตามพระบรมราโชบายและรัฐประศาสโนบาย สมด้วยหลักการ “ปุคคลัญญตา” แห่งสัปปุริสธธรรม 7 คือ การรู้จักบุคคลที่สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าโปรดประทานเป็นหลักการไว้สำหรับคนดี
ขออำนวยพรให้กำนันและผู้ใหญ่บ้าน จงเจริญด้วยจตุรพิธพรชัย ถึงพร้อมด้วยกำลังกาย กำลังใจและกำลังสติปัญญาในอันที่จะนำพาความร่มเย็นเป็นสุขมาสู่ตำบลหมู่บ้านที่ท่านปกครองดูแลและสังคมประเทศชาติโดยส่วนรวมสืบไป เทอญ.
สมเด็จพระอริยวงศาคตญาณ สมเด็จพระสังฆราช สกลมหาสังฆปริณายก
วัดราชบพิธสถิตมหาสีมาราม
